Klimat naszego kraju jest zmienny i nieprzewidywalny. Po trzech z rzędu łagodnych zimach przełom roku przyniósł wiele bardzo mroźnych i śnieżnych dni. Występujące na przemian opady śniegu, odwilże i siarczyste mrozy powodują, że tworzące się kolejne warstwy lodu ograniczają, a nawet uniemożliwiają zwierzętom dostęp do naturalnego żeru i wody. Niezależnie od warunków zima jest to czas  aby pomóc zwierzynie. Wynika to nie tylko ze względów humanitarnych i etycznych, ale również z obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa łowieckiego. Jednak wielu przyrodników dokarmianie zimowe zwierzyny grubej uważa za  działanie zbędne, ograniczające naturalną selekcję wśród zwierząt i prowadzącym często do przegęszczenia ich populacji. Z tego powodu zimowe dokarmiania nie są prowadzone na terenach parków narodowych (wyjątek stanowi dokarmianie licznej populacji żubrów w Białowieskim Parku Narodowym). Należy jednak pamiętać, że zimowe dokarmianie to jedynie uzupełnienie codziennej diety i to w okresie, kiedy dostępność naturalnego pokarmu jest dla zwierząt bardzo trudna.

Wszystkie obwody łowieckie leżące na terenie Nadleśnictwa Lubliniec, a jest ich 8 są wydzierżawione 12-stu kołom łowieckim. Główny ciężar dokarmiania spoczywa więc na myśliwych. Zimowe dokarmianie zwierząt kojarzy się przede wszystkim z paśnikiem wypełnionym sianem lub wyłożonymi żołędziami, brukwią i marchwią. Najbardziej jednak naturalną formą wzbogacania bazy pokarmowej w okresie jej zubożenia, czyli zimą jest udostępnienie przeżuwaczom pędów i kory ściętych drzew. Zarówno badania, jak i obserwacje praktyczne dowodzą, że jeleniowate chętnie zgryzają i spałują ścięte drzewa. Specjalnie w tym celu w ramach bieżących zabiegów cięć pielęgnacyjnych ścina się drzewa w zależności od warunków nawet kilka razy w ciągu zimy. Pędy i kora oprócz podstawowych składników odżywczych, dostarczają zwierzętom wody i włókniny – składników niezbędnych im do właściwego trawienia. Jeśli nie ma drzew leżących zwierzyna zaczyna spałować młode, często zaledwie kilkuletnie drzewka rosnące w młodnikach, a nawet w uprawach, uszkadzając je w stopniu zaburzającym ich dalszy wzrost. Wykładając drzewa zgryzowe z jednej strony zaspokajamy apetyt jeleniowatych z drugiej zapobiegamy szkodom wyrządzanym w młodnikach i uprawach.

Dokarmiane są również ptaki. Na drzewach zawieszane są „ptasie pyzy", czyli karma tłuszczowa połączona z nasionami roślin oleistych. W ramach ochrony lasu przed szkodliwymi owadami wywiesza się budki lęgowe, czyści się je dla dziuplaków. Te działania mają również wymierny efekt gospodarczy. Ptaki bowiem spełniają w lesie pożyteczną rolę, ograniczając populacje szkodliwych wadów - szkodników drzew.